Papieski Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice jest wysokim odznaczeniem kościelnym, przyznawanym na wniosek biskupa diecezjalnego przez Papieża. Krzyż stanowi dowód wyjątkowego uznania za zaangażowaną pracę dla Kościoła. Przez 150 lat od ustanowienia Krzyża przez Leona XIII, tym szczególnym odznaczeniem uhonorowano zaledwie 97 Polaków. Wśród nich, na początku 2015 roku, znalazł się Prezes, Prezes Andrzej Rzepliński.
Prezes Rzepliński odznaczenie przyjął, a dziękując podkreślił, że jest dobrym chrześcijaninem i katolikiem, i że Kościołowi zawdzięczamy obronę polskości po latach zaborów i totalitaryzmów. Nie spodobało się to za bardzo profesorowi Wiktorowi Osiatyńskiemu, który uznał iż złamany został art. 25 konstytucji, czyli zasada bezstronności w stosunkach państwo – Kościół. Po prof. Osiatyńskim akurat tego można się było spodziewać, ponieważ jest on chyba nadal ateistą i zaciętym wrogiem konkordatu. Piszę „chyba”, bo w tej materii pewności mieć nie można i nie tacy, jak prof. Osiatyński nagle pękali.
Tak więc prof. Rzepliński, Prezes TK, został odznaczony i mimo to pozostał bezstronny i niezawisły, bowiem nikt wątpić nie może, iż jako sędzia trybunalski kierował się nadal swoim sumieniem, a nie przekonaniami, albo i odwrotnie. Nie wnikając nawet czym się kierował Prezes podczas późniejszych zabiegów wokół powoływania na zapas kandydatów na sędziów TK.
Pozostaje tylko jedno dręczące pytanie: jakież wyjątkowe zasługi dla Kościoła położył Prezes Rzepliński?
